Barwa diamentów
Idealnie czysty kryształ diamentu powinien składać się tylko i wyłącznie z atomów węgla i podlegać odpowiadającym mu zasadom systemu krystalograficznego regularnego. Jednakże w rzeczywistości atomy węgla mogą być zastąpione przez atomy innych pierwiastków, natomiast siatka krystaliczna może ulec deformacji. Oczywiście w przyrodzie nie występują idealne kryształy diamentów. I może właśnie na tym polega ich wyjątkowość, że nie ma dwóch takich samych diamentów nawet jeśli zostaną pozyskane z tego samego kryształu.
Barwa diamentu a budowa chemiczna
Badania wykazały, że około 30 pierwiastków może pojawić się w sieci krystalicznej zastępując atomy węgla. Większość z nich występuje w ilościach śladowych i nie wpływa na strukturę i właściwości diamentu. Istnieją jednakże pierwiastki takie jak azot (N), bor (B), oraz w mniejszym stopniu wodór (H) i glin (Al), które występując w znacznym stężeniu mogą mieć wpływ na zmianę niektórych właściwości fizycznych min. na barwę. Pierwiastkiem, który ma największy wpływ na zmiany zachodzące w strukturze diamentu jest azot. Może on występować w postaci pojedynczych atomów lub w postaci zgrupowań kilku atomów (agregaty).
Sposób ułożenia atomów azotu wpływa na barwę diamentu i jej nasycenie. Występowanie azotu w sieci krystalicznej diamentu przyczynia się do powstania barwy żółtej.
Generalnie rzecz ujmując, diament kojarzy się z barwą białą i opinią "im bielszy tym cenniejszy", to jednak w rzeczywistości diament jest minerałem występującym w naturze w bogatej skali kolorystycznej. Tzw. fancy colours czyli barwy fantazyjne diamentów są niezwykle rzadkie, a co za tym idzie bardziej wartościowe i poszukiwane przez kolekcjonerów i inwestorów. Wartość diamentu wzrasta wraz z intensywnością nasycenia barwy. O ich niezwykłej rzadkości niech świadczą liczby: na 10000 ct wszystkich diamentów tylko 1ct to diamenty o barwach fantazyjnych.
Na powstanie odcieni barwnych mają wpływ różne czynniki i tak kolor intensywnie niebieski diamentów powstaje dzięki obecności boru, lekkie zabarwienie niebieskie oraz fiołkowe to zasługa wodoru.
Zabarwienie zielone diamentów powstaje w wyniku napromieniowania w skorupie ziemskiej, czarne diamenty zawdzięczają swoją barwę nagromadzeniu inkluzji grafitu, natomiast kolor różowy diamentów oraz brązowy powstaje w wyniku przesunięcia struktury siatki krystalicznej. Kupując diament o barwie fantazyjnej należy pamiętać, aby zwrócić uwagę czy na certyfikacie zaznaczono, iż barwa diamentu ma pochodzenie naturalne (colour origin - natural), a nie powstała w wyniku zmiany barwy dokonanej w laboratorium (treated).
Metoda klasyfikacji diamentów 4C
W latach 50-tych XX wieku GEMMOLOGICAL INSTITUTE OF AMERICA (GIA) stworzył metodę klasyfikacji diamentów, czyli słynne 4C. System ten oczywiście zawiera skalę gradacji zabarwienia w diamentach białych, a raczej bezbarwnych. System GIA przyjął się na całym świecie dzięki swojej prostocie i przejrzystości. Skala barw diamentów rozpoczyna się literą D (najbielsza), a kończy się na Z (“zabarwiona biel”). Najcenniejsze diamenty to te o barwie D, poszukiwane są również diamenty barwy E-F, komercyjne diamenty to G-H. Pozostałe barwy diamentów charakteryzują się stopniowo narastającym natężeniem złamanej bieli, aż po lekko żółtawe lub o odcieniu brązu.
Wszystkie diamenty kolorowe sprowadzane są na indywidualne zamówienie klienta.